eerste weken

Sawaddie Khaa! (het Thaise hallo)

Ik ben hier pas twee weekjes, maar heb nu al zo ontzettend veel meegemaakt.
Mn eerste lesdagen zijn best goed gegaan. Het was even wennen maar ik sta gelukkig niet alleen voor 20 starende kinderen. Ik geef deze 3 maanden samen les met Benjamin, een jongen uit Canada. Hij is beter in de Engelse grammatica en ik ben beter in het verzinnen van leerzame spelletjes, een goed team dus.
Het is een heel klein schooltje in Ao Nang. De eerste keer dat we binnenkwamen kregen we al een meteen een idee van hoe het er hier aan toegaat; de kinderen zaten netjes in rijen op de grond (want stoelen en tafels zijn er niet) stonden meteen op toen ze ons zagen en riepen in koor 'Goodmorning teacher, how are you?'. Dit is dan ook meteen het enige Engels wat ze (tot nu toe) kunnen.
Ze hebben in Thailand de klassen P1 t/m P6. P1 zijn de jongsten en hebben waarschijnlijk nog weinig ervaring met Engels en P6, de oudsten van ongeveer 12 jaar, zou al een klein gesprekje in het Engels moeten kunnen voeren. Maar onze P6 is nog lang niet zo ver, dus we hebben veel te doen!

Een normale week hier voor mij bestaat uit maandag t/m donderdag 's ochtends lesgeven en (thaise) lunch op het schooltje. Ik heb elke middag en eigenlijk elke vrijdag vrij, tenzij er dan een workshop is. Genoeg tijd dus om de volgende les te plannen, te shoppen, naar het strand te gaan of andere leuke dingen te doen. In het weekend kan je hier leuk stappen in Ao Nang, een klein stadje aan het strand, vol met touristen.

Vandaag heb ik weer een teaching workshop gehad. Dan komen alle vrijwilligers die het project Teaching doen bij elkaar, met onze leider John (die al 15 jaar in Thailand woont en lesgeeft). Weer veel van geleerd zodat ik maandag weer aan de slag kan.

Naast mijn eigen project, het lesgeven, doet Projects Abroad ook andere extra projecten met de vrijwilligers die dat willen. Zo was er deze week een project om te helpen in Phatthalung, een stadje dat vorige week nog onder water stond door de overstromingen. Vorige week vrijdagavond hebben we met zo'n 10 vrijwilligers in Krabi Town in 1 uurtje iets meer dan 10.000 Baht ingezameld. We zijn dinsdag met een klein groepje naar Phatthalung gegaan om te kijken hoeveel gezinnen echt hulp nodig hebben, en wat wij dan kunnen doen. Van het ingezamelde geld hebben we rijst, kaarsen enz. gekocht. Gisteren zijn we er met de groep vrijwilligers heengegaan om de gezinnen deze noodpakketjes te geven. Dit was echt een hele mooie ervaring. Het is natuurlijk niet leuk om te zien dat al hun huizen, rijstakkers enz zijn verwoest, maar het is wel mooi om te zien dat ze ontzettend blij zijn met onze hulp.
Ook hadden we wat spullen gekocht voor de boeddhistische tempel in het gebied, en toen we deze spullen overhandigden kregen we een allemaal als dank een geluksarmbandje en werden we gezegend door de monnik.
Daarna hebben we allemaal geholpen met het opnieuw planten van rijst.

Verder heb ik het erg naar m'n zin bij mijn gastgezin, ze zijn echt ontzettend aardig. Ze hebben een douchekop voor me gekocht, wat het dagelijkse douchen hier iets gemakkelijker maakt. De vader doet echt z'n uiterste best om goed Engels te praten en wil dus alles van mij leren. En de moeder komt om het half uur met thaise hapjes of vers fruit. Het eten is echt heel lekker. Als ik in het weekend uit eten ga met de andere vrijwilligers dan bestellen we vaak pad thai gai. Een heerlijk gerecht met noodles en kip.

Ik kan helaas nog niet mn eigen foto's uploaden omdat ik de foto's van mijn camera op de een of andere manier niet op deze pc kan openen. Maar een van de leiders heeft ook een paar foto's gemaakt die hier bij het reisverslag zitten.

Ondanks mn redelijk drukke leventje hier denk ik enorm veel aan jullie!
En ik hoop dat het in het koude Nederlandje ook met iedereen goed gaat!